O bir küçük Hanfendi:)

Hemi de bugün itibariyle tam 10 aylık..Tek rakamlı ayları geride biıraktık artık..Çift rakamlılarımız hayırlı uğurlu ola..Evet çok şey değşiyor hayatında/hayatımızda..Her yeni günle,haftayla,ayla..Ama bu son ay anneliğin tadı daha bir mi çıkar oldu ne..Hergün yeni bir numarayla karşımıza çıkan minik bir hanım var artık evimizde..




10 aylık bizim cimcime:

- Bu son iki haftada müthiş hareketlenmiş durumda..Emeklemesinden ümidi kesmiştik zaten..Oturmayı keşfeder keşfetmez(4,5 ay civarı) yatmayı kesinlikle reddeden hanımkızımız yürümeyi keşfeder keşfetmez de(7 ay civarı) öyle sürünüp cebelleşmeyi falan bıraktı..Gözünü açar açmaz eller havaya..Ellerinden tutulup yürütülecek,bir dolap,çekmece görülünce hemen popo yere konup içinde tek birşey kalmayıncaya dek boşaltılacak ve iş bitince yine eller havaya kaldırılıp 'deh' komutuyla gezmeye devam edilecek..Bu arada olan bana oluyo tabi..Bel sırt kalmıyo akşama kadar..

-Acayip şebek bişiy oldu kendisi..Bir yaptığına gülmeyegörelim..Bi şımarıklıkla tekrarlıyo da tekrarlıyo artık..Yani tedbir alma zamanı geldi..Yapmasını istemedeğimiz bişeye gülmek yok..Hemen sırnaşıveriyo hemen..

-Baybay,başbaş,alkış,bir bir zaten epeydir yapıyodu..Annesi tel sarar olayını yeni öğrendiği için-gerçekten hareketini ve tekerlemenin gerisini bilmiyodum duymamışım napıyım- ancak gösterdiği tel sarara sardı bu ara..Eller habire tel sarıyo..Yemek yerken,emerken,altını temizlerken tel sarar kızım tel sarar..

-Artık ikazlardan anlıyo..Cıs,hayır gibi ikazlara ya elini çekerek tepki veriyo ya da aeaah diye bir çığırtı koparıyo niye durdurmuşuz diye..

-Al-ver yapıyo..Oyuncağı alıyo ver kızım deyince veriyo..Özellikle topunu tanıyo artık..'Top nerde Ece' deyince topuna bakıyo..

-Bu ara çokça babasının arkasından ağlıyo..Daha babası paltosunu giyer giymez başlıyo mızırdanmaya..Ve babası gelince beni hiç görmüyo hain:(Hemen satıyo..Bozuluyorum ne yalan söyliyim..

-Her dediğimize karşılık veriyo kendince..Tabi baba,dede,eanni dışında henüz anlamlı bir kelimecik duyabilmiş değiliz kendisinden ama dıgıl dıgıl sürekli bişiyler anlatıyo..

-Müziği duyar duymaz ya kafayı iki yana sallıyo hızlı hızlı,ya da popodan yukarısını ileri geri sallamaya başlıyo köçek..Anası da hayatta oynamaz alem içinde..Kime çekti bilmem:) (Ha küçükken düğünlerde masaların üzerinden indiremezlermiş o ayrı tabi!!)

-Bikaç saniye dengede kalabiliyo ellerini bırakıp..Ama ellerini bıraktığını farkeder farketmez panikleyip ya bana ya en yakın koltuğa yapışıyo..zaten oldum olası acayip temkinli..Mesela verdiğiniz bişeyi öyle lap diye almaz..Önce bi dokunur elini çeker..Bidaha dokunur falan emin olunca alır ancak..Bu temkinlilik durumu yürüme konusunda da aynı olursa vay annenin haline..

-Epey hızlı sıralıyo bu ay..Koltuğun bir ucundan öbür ucuna gidip geliyo..Ama yere ayaktayken oturma konusunda ustalaşamadı daha..yere düşen oyuncağı almak isterken pek komik hallere bürünüyo..Öyle yapıyo olmuyo böyle yapıyo olmuyo yapamayınca pat diye bırakıveriyo popoyu yere..Yerden kendi kendine kalkma konusunda da aynı..Epey çabalıyo ama kalkamıyo henüz..

-Ve son olarak 'Dilin nerde Ece'cim'dediğimizde soldaki, 'Çirkin ol kızım' dediğimizde sağdaki şekillere sokuyor suratını:))


Yani diyeceğim o ki o artık bebek değil o..Herşeyi her dediğimiz anlayan ve kendini de anlatmaya çalışan küçük bir hanım..Tepkiler bakışlar hareketler ben bebek değilim artık diyor..Aklımda yazacak bissürü şey vardı ama uçtu gitti gecenin bu saatinde..Belki sonra eklerim ara ara bu ay yaptıklarına..Unutulmasınlar..Hamileyken çok garipserdim böyle çocuğum şunu yaptı bunu yaptı diye yazanları..'Eee gayet normal yani' falan diye geçiridim içimden..Demek ki insanın gözünün önünde, öylece koyduğun yerde koyduğun şekilde kalan bir varlıktan yürüyen konuşan bir insan yavurusuna dönüşmesi 'mucize' gibi görmene neden oluyormuş her hareketini..

Özellikle artık taklit etmeye başlaması,bir kere söylediğin gösterdiğin bişeyi aklında tutup hemen yapması hem heyecanlandırıyor hem telaşlandırıyor beni..Evet bebekler söylediklerimizi hissettiklerimizi davranışlarımızı anlıyorlar ama böyle aynı gün içinde dönütler gelince insan 'nasıl yetiştirmeli' konusuna daha çok kafa yorar oluyor..

Durumlar böyle şimilik..Artık doğumgününe doğru hızla yuvarlanıyoruz sanki..Büyüdükçe günler daha hızlı geçer oluyor..Ve beni iki ay sonra geri döneceğim iş hayatının stresi basmış durumda fena halde..Yaşayıp göreceğiz annelik+ev hanımlığı+öğretmenlik nasıl oluyomuş..

Sevgiler herkese..