22 Şubat 2008 Cuma

Tombik yanaklım,hokka burunlum,tatlı kızım...



İşte karnımdaki mucize...Nihayet günlerdir ertelemek zorunda kaldığımız doktor kontrolümüze Çarşamba günü gitmiş ve kuzumuzu görmüş bulunuyoruz efendim...Şekilde görülen minik kuzu şu anda tam 1600gr'lık, hayata gelmek için gün sayan, içerde müthiş bir enerji ile ordan oraya kıpırdanıp duran ve şimdiden annesi ile babasına dil çıkararak ilk edepsizliğini :) de yapmış olan ECE kızdır efendim...



29+2 kontrolümüzde Allah'a çok şükür ki gayet güzel ve moralli geçti..Doktorumuz bizi güler yüzle karşıladıktan sonra önce şikayetlerimi sordu..Tabii ki en büyük şikayetimizden uykusuzlığumdan bahsettim biraz..Sırtımın, kaburgalarımın çürümüş gibi ağrıdığını, yatakta ordan oraya dönerekten sabahı ettiğimi anlattım ..Sonra kuzuyu görmek için ultrasonun başına geçtik tabi....



Önce ölçümlerimizi yaptı..Kilosu,boyu,kafa çapı vs. herşeyi normal dedi. Yine organlarını gösterdi bize..Kalbi, ciğerleri, böbrekleri, midesi vs. hepsi düzgün ve güzel çalışıyormuş..Sonra bebişe giden kan akımını izledi tabi bu sırada kalp atışları sesi geldi yavrucuğumun...Güp güp güp güp....Ve son olarak amniyos sıvısının miktarına baktı..Normal olduğunu söyledi..Henüz makat duruyormuş bu arada...Yani doğum pozisyonunan geçmemiş daha..Birkaç haftaya kadar geçer dedi..Sonra üç boyutlu ultrasondan biraz izleyelim bebişimizi dedi..Bu arada bizimki başladı şovuna..Eller kollar durmuyor kıpırkıpır kıpıranıyodu ki bizim doktordan biçığlık geldi..' A bakın gördünüzmü dil çıkardı dil çıkardı...' Ben görememiştim ama Allah'tan yakalamış o anı fotoğraflamış doktorumuz..Sonra bakınca hayretler içinde kaldım..Yalnız o ekrandaki benden çok doktorun çocuğu gibi bir seviyor bebişi...Ay yavrum yerim ben senin burnunu yanaklarını filan şeklinde epeyce bir sevdi..Her zaman böyle güzel görüntüler vermiyo bebekler dedi...Bizim ki fotojenik olcak heralde:p




Veee o müthiş an..Hadi çık bakalım dedi tartıya...Kilomuza bakalım...Çıkmasam ben falan derken kendimi tartıda buldum..orda bir 57 rakamı görüverdim ben ama benim kilom mu bilmiyom yani...Hayır benden önce çıkanın kilosonu gösteriyo belki..Bu dijitaller biraz şey oluyolar ya hani hata falan yapabiliyolar...Bu konuya fazla girmiyim ben zira 'kantarın topu fena halde kaçtı'...


Muhtemel doğum tarihimiz 28 Nisan..Bu tarihe göre de 3 Mart'ta başlıyordu doğum öncesi iznimiz ama ben 10 gün de rapor alaraktan okulla olan ilişiğimi Eylül'e kadar kesmiş bulunuyorum yani artık evdeyim...Oh be artık sabahın körü sürüklenerek kalkıp giyinmek yok..Okul yok zil yok öğrenciler yok..Stres yok kızmak yok sinirlenmek yok....Süpermiş valla ya..



Bunlar güzel haberlerimiz ama haftabaşında beni çok üzen bişey de oldu..Yakın arkadaşlarımdan birinin 11 haftalık bebişinin karnıında öldüğünü öğrendim ve çok üzüldüm..Hem de epeydir bekliyolardı bu bebişi...Çok mutlulardı..Şimdiden hayaller kurmuştuk bebişlerimizle ilgili..Ona gidicem birazdan ama ne denir bilmiyorum hiç..Ne desem yavan kalıcak biliyorum üzülme diyemiycem ağlama diyemiycem ne diycem ben arakadaşıma??...Daha üç ay önce başka bir arakadaşımın başına geldi benzeri..Gene böyle çaresiz hissettim kendimi...


Biz aynı okulda öğretmenlik yapan ve çok iyi anlaşan, yaşları birbirine yakın ve aynı zamanlarda evlenmiş dört arkadaşız. B.ciğimiz geçen sene bu zamanlarda öğrendi hamile olduğunu ve Kasım'da sağlıkla kucağına aldı oğluşunu...Allah ona güzel ömürler versin..O hamileliğin sonlarındayken benim hamile olduğum çıktı ortaya..Benim hamileliğim de sorunlu başladı biraz..daha doğrusu hatalı doktordan kaynaklanan sorunlar yaşadım..Önce dış gebelik hikayesi...Doktora ne hayallerle gittiğimiz ilk gün ağlayarak çıktım kapıdan..Ultrason koltuğuna yatarken ve o soğuk jel karnıma sıkılırken aklımdan geçenlerle kalktıktan sonra duyduklarım çıok farklıydı..Bana göre doktor benim fasulye kadar bile olmayan yavruşumu gösterip bak işte bebişimiz burda diycekti..Biz de eşimle gülerek bakıcaktık birbirmize..Elimize ilk resmini verceklerdi fasulyemizin ona bakıp bakıp sevicektik.. Artık çok dikkatli olcaksın şunları yiyeceksin bunlardan uzak duracaksın diycekti..Ama öyle omadı..Kalkar kalkmaz doktor buz gibi bir ifadeyle kese filan görünmüyor dış gebelik olması yüksek bir ihitmal yarın hastaneye gelin şunları şunları yaptırın eğer öyleyse almamız lazım şöyle de böyle de diye bissürü şey sıraladı..Daha dış gebeliğin ne olduğunu bile bilmeyen ben öyle donup kaldım ki hiçbişey bile soramadan çıktım kapıdan ağlayarak...Bilmiyorum ben mi çok hassaslık ettim ama o çubuktaki çizgiyi görür görmez anne hissettim kendimi ben..O gece uyumadan aklımda bebeğimi doğurdum,büyüttüm,okuttum,mezun ettim,evlendirdim...O gece o hisleri tattıktan sonra doktorun söyledikleri tokat gibi geldi bana...Neyse ki ertesi gün öyle olmadığı anlaşıldı...



Buna rağmen hangi akla hizmet bilmiyorum ama ben o doktora gitmeye devam ettim...Sevmeye sevmeye güvenmeye güvenmeye gittim ben ama Allah beni bir kez daha uyardı galiba...İkili testimizi atlayan aptal doktorumuz üçlü testimizin değerlerini de yanlış girince bebeğimin down sendromlu olma ihtimali 299'da 1 çıktı ki riskli gruba çok yakındı...Yine testleri götürdüğüm gün ilk günkü kabusumdan kat kat fazlasını yaşadım..Testleri koyduk doktorun önüne..Gene surat buz gibi ama gayet hissiz bir şekilde..Test sonucunuz kötü dedi...'KÖTÜ'...Neydi bu kötünün anlamı şimdi..ne kadar kötü..Amniyosentez dedi doktor..Hemen fiyat konuşmaya başladı...Ben 1,5'a yaparım ama devlet hastanelerinde ücretsiz..İstediğin yerde yaptır sonucu ben göreyim...O an boğasım geldi kadını..Benim tek derdim parasıydı orda sanki..Çocuğun düşme ihtimali, amniyosentez yapıldıktan sonra bekleyeceğim sürede neler yaşayacağım, down sendromlu ise karşı karşya kalacağım durum, bissürü bissürü şey umrunda bile olmadı onun...sadece parasını söyledi ve bide öyle çıkarsa tabi ki aldıracaksın kolaymı o çocuklarla yaşamak dedi..Ne kadar basitti onun için...Ama aptal ben gene ağlamaktan tek kelime bile edemeden çıktım ordan..Halbuki ne çok şey söylemek isterdim oanda..O karnımda 16 haftayı doldurana kadar ben neler yaşadım biliyomusun sen..Bulantılarımdan kusmalarımdan baygınlıklarımdan ya hislerimden haberin oldu mu senin...İçimde atan o kalbten, artık elleri kolları ayakları herşeyi olan minik bi bedenden nasıl vazgeçerim ben...O geceyi hayatım boyunca unutamayacağım....Sabaha kadar kafamdan geçenler, ıpıslak olmuş yastığım, Kahrolmuş ama beni üzmemek için gözünden tek damla bile akıtamayan eşim herşey dün yaşanmış gibi aklımda..Ama Allah'a şükür ki sadece tek gecelikti kabusum..Ertesi gün gittiğimiz hastanede öğrendik doktorumuzn yaptığı aptalca hatayı...Belki de kasıtlıydı bilemiyorum belki de alacağı üç kuruşu düşündü bilmiyorum...Ne olursa olsun hakkımı helal etmiyorum ona ben...Neyse ki yeni testimizin sonucu güzel çıktı ve artık doktorumuzu değiştirdik...O günden beri herşey güzel gidiyor çok şükür bende de...


Üçüncü gebelik haberi de diğer arkadaşım E.'den geldi Kasım'da..Ama ağlayarak söylüyordu...Meğerse gebe olduğunu bilmeden aldığı antibiyotikler nedeniyle kahrolmuş aldığı habere arkadaşım...Ve maalesef yine doktor hatası..E. gebe kalmadan önceki muayene süreci için gitmiş hastaneye..Rahminde iltihap var demiş doktor ve test bile yapma gereği duymadan dayamış antbiyotikleri..3 hafta kullan gel demiş arakadaşıma...Arkadaşım 3 hafta sonra gitmiş ki 6 haftalık hamile..Dünyası başına yıkılmış..Ve girdiği heyet bebeğin alınması gerektiğini çünkü kullandığı haplardan birinin direk kemik gelişimini etkileyeceğini söylemiş.Onun da Kasım'da alındı 7 haftalık bebeği...


Ve bu dördüncü hamişimiz N.imiz de Ocak'ta öğrenmişti hamileliğini...Ne zamandır istediğini bildiğimizden çok sevindik ama buraya kadarmış...Böyle bir tesadüfler silsilesi yaşadık bu sene dört arkadaş...Umarım diğer iki arkadaşımız da bundan sonraki bebeklerini sağlıkla alırlar kucaklarına...Allah ne kadarlık olursa olsun kimseye yaşatmasın bebeklerinden ayrılma acısını..



Neyse ben gideyim artık acısını hafifletemesem de yanında olayım arkadaşımın...


Sağlıcakla....















13 yorum:

firdevs dedi ki...

ayy insaallah arkadaslarin yakin zamanda saglikla alirlar bebeklerini kucaklarina :(

ben hic boyle durumlarda baskalarina teselli veremem :(

kendimi yalanci gibi hissederim :(

ben de ilk cocugumdan sonra bi dusuk yaptim :( inan hic unutmuyorum yavrumu :(
iki oglumu oynarken izliyorum ve diyorum eger dusuk yapmasaydim o da burada kardesleriyle oynardi :(

Esra dedi ki...

ne kadar net cikmis 3 boyutlu ultrason fotograflari. Cok tatli tombis bir yavru geliyor. :-)))

Esra dedi ki...

Arkadaslarin icin de en iyi dileklerimi yolluyorum. Evlat acisi en zoru. Dogmamis olsa bile...

mummy dedi ki...

Teşekkür ederim Firdevsçim.Ben de pek teselliyi beceremem zaten nasıl teselli olabilir ki böyle acılar karşısında insan.Bu arada sana da geçmiş olsun Allah bidaha yaşatmasın.

Esracım çok saolasın..Ben de bu kadar net görüntüler beklemiyodum doğrusu Tek dileğimiz sağlığıyla doğması şimdilik...Saol güzel dileklerin için..

Adsız dedi ki...

Allah sağ salim kavuşmayı nasip etsin. YOlun yarısını bitirmişsin :) Ultrason resmi ne güzel çıkmış...Aşağı yukarı aynı yüz hatlarına sahip oluyorlar zaten...KEndinize iyi bakın...Sevgiler...

Meltem :-) dedi ki...

Merhaba, ziyaretin sayesinde siteni keşfeşmiş oldum, yazını ve ultroson resimlerini büyük bir keyifle ve gülümseyerek okurken birden üzgün bitirdim:( En çok da herhalde benimle aynı haftada olan arkadaşına..Ben hiç korkum yok, çok inanıyorum sorunsuz geçecek diye kendimi telkin etsemde bu hbrler okuyunca acaba bizimki napıyo diye telaşlara düşüyorum, şimdi de öyle oldu. Bir tekme gibi yaşam belirtisi alamadığım bu dönemler geçse rahatlayacağım herhalde. Umarım benim bebişim iyidir, Allahtan başka bir dileğim yok. Neyse bekleyeceğiz.
Artık sıkı takipteyiz, görüşmek üzere...

mummy dedi ki...

Lezzet aşkı teşekkür ederim iyi dileklerin için..Bilgilendirme için de saol faydalı oldu iyi ki sormuşum.

Merhaba Meltem..Sen kendinle kıyaslama düşük olayını..Arkadaşımda başından beri problemler vardı zaten biraz tehlikeli gidiyodu..Sen aklına kötü şeyler getirme herşey güzel olur inşallah.Sağlıcakla...

annecugun dedi ki...

arkadasinizin icini rahatlatin lutfen: 6 haftalik bebek antibiyotik tedavisinden etkilenecek kadar buyuk degil. bakiniz gebelik.org....en onemli faktor annenin kendini rahat ve stressiz tutmasi. bosuna aglamasin, allah korusun beterinden.

allah tamamini erdirsin cok tatli cok da muzur bi bebis geliyor saniyorum yakinda

Minik Patikler dedi ki...

Allah arkadaşlarının yardımcısı olsun, bu arada bebek alınmış ama ben de o kadar küçük gebelikte bilmeden alınan ilaçların etkili olduğunu duymamıştım, hani derler ya öğrenene kadar, zaten sorun varsa düşük olur vücut tutmaz onu diye.

Bu arada tam hanım hanımcık çıkmış fotoğraflarda, Allah bağışlasın.

mummy dedi ki...

Annecugun teşekkür ederim güzel dileklerin için..Dediğinde haklısın heralde kısmeti olmayan gelemiyor bu dünyaya..Sağlıcakla...

Merhaba minik patikler..Memnun oldum seni bloğumda gördüğüme..Diğer bloglardan tanıyorum seni..beklerim bundan sonra da:) Güzel duana da bi amin diyorum.Kal sağlıcakla..

Mısır Patlağı :) dedi ki...

ayy çok tatlı fotolar şimdiiden fotojenikliğini belli etti hatun :)

blogunu yeni keşfettim ekledim inş. bebbişi bekliyorum heyecanla...

Hadi hayırlısı..

mummy dedi ki...

Teşekkür ederim mısır patlağı..Hoşgeldin bloğuma ben de seni tanıyorum diğer blog yorumlarından..ve ekliyorum...Kal sağlıcakla..

pembiş dedi ki...

inanamıyorum ya ilk defa bir ultrason resminin bu kadar net olduğunu gördüm ve annemle babişinizi sevdik allahın nazarlardan korusun inşallah maşallahhhhhh.
inşallah kazasız belasız sağlıklı bir şekilde kavuşursunuz

cgdm_slck@hotmail.com

sizde bana gelmek isterseniz mail adresim davetiye için

22 Şubat 2008 Cuma

Tombik yanaklım,hokka burunlum,tatlı kızım...



İşte karnımdaki mucize...Nihayet günlerdir ertelemek zorunda kaldığımız doktor kontrolümüze Çarşamba günü gitmiş ve kuzumuzu görmüş bulunuyoruz efendim...Şekilde görülen minik kuzu şu anda tam 1600gr'lık, hayata gelmek için gün sayan, içerde müthiş bir enerji ile ordan oraya kıpırdanıp duran ve şimdiden annesi ile babasına dil çıkararak ilk edepsizliğini :) de yapmış olan ECE kızdır efendim...



29+2 kontrolümüzde Allah'a çok şükür ki gayet güzel ve moralli geçti..Doktorumuz bizi güler yüzle karşıladıktan sonra önce şikayetlerimi sordu..Tabii ki en büyük şikayetimizden uykusuzlığumdan bahsettim biraz..Sırtımın, kaburgalarımın çürümüş gibi ağrıdığını, yatakta ordan oraya dönerekten sabahı ettiğimi anlattım ..Sonra kuzuyu görmek için ultrasonun başına geçtik tabi....



Önce ölçümlerimizi yaptı..Kilosu,boyu,kafa çapı vs. herşeyi normal dedi. Yine organlarını gösterdi bize..Kalbi, ciğerleri, böbrekleri, midesi vs. hepsi düzgün ve güzel çalışıyormuş..Sonra bebişe giden kan akımını izledi tabi bu sırada kalp atışları sesi geldi yavrucuğumun...Güp güp güp güp....Ve son olarak amniyos sıvısının miktarına baktı..Normal olduğunu söyledi..Henüz makat duruyormuş bu arada...Yani doğum pozisyonunan geçmemiş daha..Birkaç haftaya kadar geçer dedi..Sonra üç boyutlu ultrasondan biraz izleyelim bebişimizi dedi..Bu arada bizimki başladı şovuna..Eller kollar durmuyor kıpırkıpır kıpıranıyodu ki bizim doktordan biçığlık geldi..' A bakın gördünüzmü dil çıkardı dil çıkardı...' Ben görememiştim ama Allah'tan yakalamış o anı fotoğraflamış doktorumuz..Sonra bakınca hayretler içinde kaldım..Yalnız o ekrandaki benden çok doktorun çocuğu gibi bir seviyor bebişi...Ay yavrum yerim ben senin burnunu yanaklarını filan şeklinde epeyce bir sevdi..Her zaman böyle güzel görüntüler vermiyo bebekler dedi...Bizim ki fotojenik olcak heralde:p




Veee o müthiş an..Hadi çık bakalım dedi tartıya...Kilomuza bakalım...Çıkmasam ben falan derken kendimi tartıda buldum..orda bir 57 rakamı görüverdim ben ama benim kilom mu bilmiyom yani...Hayır benden önce çıkanın kilosonu gösteriyo belki..Bu dijitaller biraz şey oluyolar ya hani hata falan yapabiliyolar...Bu konuya fazla girmiyim ben zira 'kantarın topu fena halde kaçtı'...


Muhtemel doğum tarihimiz 28 Nisan..Bu tarihe göre de 3 Mart'ta başlıyordu doğum öncesi iznimiz ama ben 10 gün de rapor alaraktan okulla olan ilişiğimi Eylül'e kadar kesmiş bulunuyorum yani artık evdeyim...Oh be artık sabahın körü sürüklenerek kalkıp giyinmek yok..Okul yok zil yok öğrenciler yok..Stres yok kızmak yok sinirlenmek yok....Süpermiş valla ya..



Bunlar güzel haberlerimiz ama haftabaşında beni çok üzen bişey de oldu..Yakın arkadaşlarımdan birinin 11 haftalık bebişinin karnıında öldüğünü öğrendim ve çok üzüldüm..Hem de epeydir bekliyolardı bu bebişi...Çok mutlulardı..Şimdiden hayaller kurmuştuk bebişlerimizle ilgili..Ona gidicem birazdan ama ne denir bilmiyorum hiç..Ne desem yavan kalıcak biliyorum üzülme diyemiycem ağlama diyemiycem ne diycem ben arakadaşıma??...Daha üç ay önce başka bir arakadaşımın başına geldi benzeri..Gene böyle çaresiz hissettim kendimi...


Biz aynı okulda öğretmenlik yapan ve çok iyi anlaşan, yaşları birbirine yakın ve aynı zamanlarda evlenmiş dört arkadaşız. B.ciğimiz geçen sene bu zamanlarda öğrendi hamile olduğunu ve Kasım'da sağlıkla kucağına aldı oğluşunu...Allah ona güzel ömürler versin..O hamileliğin sonlarındayken benim hamile olduğum çıktı ortaya..Benim hamileliğim de sorunlu başladı biraz..daha doğrusu hatalı doktordan kaynaklanan sorunlar yaşadım..Önce dış gebelik hikayesi...Doktora ne hayallerle gittiğimiz ilk gün ağlayarak çıktım kapıdan..Ultrason koltuğuna yatarken ve o soğuk jel karnıma sıkılırken aklımdan geçenlerle kalktıktan sonra duyduklarım çıok farklıydı..Bana göre doktor benim fasulye kadar bile olmayan yavruşumu gösterip bak işte bebişimiz burda diycekti..Biz de eşimle gülerek bakıcaktık birbirmize..Elimize ilk resmini verceklerdi fasulyemizin ona bakıp bakıp sevicektik.. Artık çok dikkatli olcaksın şunları yiyeceksin bunlardan uzak duracaksın diycekti..Ama öyle omadı..Kalkar kalkmaz doktor buz gibi bir ifadeyle kese filan görünmüyor dış gebelik olması yüksek bir ihitmal yarın hastaneye gelin şunları şunları yaptırın eğer öyleyse almamız lazım şöyle de böyle de diye bissürü şey sıraladı..Daha dış gebeliğin ne olduğunu bile bilmeyen ben öyle donup kaldım ki hiçbişey bile soramadan çıktım kapıdan ağlayarak...Bilmiyorum ben mi çok hassaslık ettim ama o çubuktaki çizgiyi görür görmez anne hissettim kendimi ben..O gece uyumadan aklımda bebeğimi doğurdum,büyüttüm,okuttum,mezun ettim,evlendirdim...O gece o hisleri tattıktan sonra doktorun söyledikleri tokat gibi geldi bana...Neyse ki ertesi gün öyle olmadığı anlaşıldı...



Buna rağmen hangi akla hizmet bilmiyorum ama ben o doktora gitmeye devam ettim...Sevmeye sevmeye güvenmeye güvenmeye gittim ben ama Allah beni bir kez daha uyardı galiba...İkili testimizi atlayan aptal doktorumuz üçlü testimizin değerlerini de yanlış girince bebeğimin down sendromlu olma ihtimali 299'da 1 çıktı ki riskli gruba çok yakındı...Yine testleri götürdüğüm gün ilk günkü kabusumdan kat kat fazlasını yaşadım..Testleri koyduk doktorun önüne..Gene surat buz gibi ama gayet hissiz bir şekilde..Test sonucunuz kötü dedi...'KÖTÜ'...Neydi bu kötünün anlamı şimdi..ne kadar kötü..Amniyosentez dedi doktor..Hemen fiyat konuşmaya başladı...Ben 1,5'a yaparım ama devlet hastanelerinde ücretsiz..İstediğin yerde yaptır sonucu ben göreyim...O an boğasım geldi kadını..Benim tek derdim parasıydı orda sanki..Çocuğun düşme ihtimali, amniyosentez yapıldıktan sonra bekleyeceğim sürede neler yaşayacağım, down sendromlu ise karşı karşya kalacağım durum, bissürü bissürü şey umrunda bile olmadı onun...sadece parasını söyledi ve bide öyle çıkarsa tabi ki aldıracaksın kolaymı o çocuklarla yaşamak dedi..Ne kadar basitti onun için...Ama aptal ben gene ağlamaktan tek kelime bile edemeden çıktım ordan..Halbuki ne çok şey söylemek isterdim oanda..O karnımda 16 haftayı doldurana kadar ben neler yaşadım biliyomusun sen..Bulantılarımdan kusmalarımdan baygınlıklarımdan ya hislerimden haberin oldu mu senin...İçimde atan o kalbten, artık elleri kolları ayakları herşeyi olan minik bi bedenden nasıl vazgeçerim ben...O geceyi hayatım boyunca unutamayacağım....Sabaha kadar kafamdan geçenler, ıpıslak olmuş yastığım, Kahrolmuş ama beni üzmemek için gözünden tek damla bile akıtamayan eşim herşey dün yaşanmış gibi aklımda..Ama Allah'a şükür ki sadece tek gecelikti kabusum..Ertesi gün gittiğimiz hastanede öğrendik doktorumuzn yaptığı aptalca hatayı...Belki de kasıtlıydı bilemiyorum belki de alacağı üç kuruşu düşündü bilmiyorum...Ne olursa olsun hakkımı helal etmiyorum ona ben...Neyse ki yeni testimizin sonucu güzel çıktı ve artık doktorumuzu değiştirdik...O günden beri herşey güzel gidiyor çok şükür bende de...


Üçüncü gebelik haberi de diğer arkadaşım E.'den geldi Kasım'da..Ama ağlayarak söylüyordu...Meğerse gebe olduğunu bilmeden aldığı antibiyotikler nedeniyle kahrolmuş aldığı habere arkadaşım...Ve maalesef yine doktor hatası..E. gebe kalmadan önceki muayene süreci için gitmiş hastaneye..Rahminde iltihap var demiş doktor ve test bile yapma gereği duymadan dayamış antbiyotikleri..3 hafta kullan gel demiş arakadaşıma...Arkadaşım 3 hafta sonra gitmiş ki 6 haftalık hamile..Dünyası başına yıkılmış..Ve girdiği heyet bebeğin alınması gerektiğini çünkü kullandığı haplardan birinin direk kemik gelişimini etkileyeceğini söylemiş.Onun da Kasım'da alındı 7 haftalık bebeği...


Ve bu dördüncü hamişimiz N.imiz de Ocak'ta öğrenmişti hamileliğini...Ne zamandır istediğini bildiğimizden çok sevindik ama buraya kadarmış...Böyle bir tesadüfler silsilesi yaşadık bu sene dört arkadaş...Umarım diğer iki arkadaşımız da bundan sonraki bebeklerini sağlıkla alırlar kucaklarına...Allah ne kadarlık olursa olsun kimseye yaşatmasın bebeklerinden ayrılma acısını..



Neyse ben gideyim artık acısını hafifletemesem de yanında olayım arkadaşımın...


Sağlıcakla....















13 yorum:

firdevs dedi ki...

ayy insaallah arkadaslarin yakin zamanda saglikla alirlar bebeklerini kucaklarina :(

ben hic boyle durumlarda baskalarina teselli veremem :(

kendimi yalanci gibi hissederim :(

ben de ilk cocugumdan sonra bi dusuk yaptim :( inan hic unutmuyorum yavrumu :(
iki oglumu oynarken izliyorum ve diyorum eger dusuk yapmasaydim o da burada kardesleriyle oynardi :(

Esra dedi ki...

ne kadar net cikmis 3 boyutlu ultrason fotograflari. Cok tatli tombis bir yavru geliyor. :-)))

Esra dedi ki...

Arkadaslarin icin de en iyi dileklerimi yolluyorum. Evlat acisi en zoru. Dogmamis olsa bile...

mummy dedi ki...

Teşekkür ederim Firdevsçim.Ben de pek teselliyi beceremem zaten nasıl teselli olabilir ki böyle acılar karşısında insan.Bu arada sana da geçmiş olsun Allah bidaha yaşatmasın.

Esracım çok saolasın..Ben de bu kadar net görüntüler beklemiyodum doğrusu Tek dileğimiz sağlığıyla doğması şimdilik...Saol güzel dileklerin için..

Adsız dedi ki...

Allah sağ salim kavuşmayı nasip etsin. YOlun yarısını bitirmişsin :) Ultrason resmi ne güzel çıkmış...Aşağı yukarı aynı yüz hatlarına sahip oluyorlar zaten...KEndinize iyi bakın...Sevgiler...

Meltem :-) dedi ki...

Merhaba, ziyaretin sayesinde siteni keşfeşmiş oldum, yazını ve ultroson resimlerini büyük bir keyifle ve gülümseyerek okurken birden üzgün bitirdim:( En çok da herhalde benimle aynı haftada olan arkadaşına..Ben hiç korkum yok, çok inanıyorum sorunsuz geçecek diye kendimi telkin etsemde bu hbrler okuyunca acaba bizimki napıyo diye telaşlara düşüyorum, şimdi de öyle oldu. Bir tekme gibi yaşam belirtisi alamadığım bu dönemler geçse rahatlayacağım herhalde. Umarım benim bebişim iyidir, Allahtan başka bir dileğim yok. Neyse bekleyeceğiz.
Artık sıkı takipteyiz, görüşmek üzere...

mummy dedi ki...

Lezzet aşkı teşekkür ederim iyi dileklerin için..Bilgilendirme için de saol faydalı oldu iyi ki sormuşum.

Merhaba Meltem..Sen kendinle kıyaslama düşük olayını..Arkadaşımda başından beri problemler vardı zaten biraz tehlikeli gidiyodu..Sen aklına kötü şeyler getirme herşey güzel olur inşallah.Sağlıcakla...

annecugun dedi ki...

arkadasinizin icini rahatlatin lutfen: 6 haftalik bebek antibiyotik tedavisinden etkilenecek kadar buyuk degil. bakiniz gebelik.org....en onemli faktor annenin kendini rahat ve stressiz tutmasi. bosuna aglamasin, allah korusun beterinden.

allah tamamini erdirsin cok tatli cok da muzur bi bebis geliyor saniyorum yakinda

Minik Patikler dedi ki...

Allah arkadaşlarının yardımcısı olsun, bu arada bebek alınmış ama ben de o kadar küçük gebelikte bilmeden alınan ilaçların etkili olduğunu duymamıştım, hani derler ya öğrenene kadar, zaten sorun varsa düşük olur vücut tutmaz onu diye.

Bu arada tam hanım hanımcık çıkmış fotoğraflarda, Allah bağışlasın.

mummy dedi ki...

Annecugun teşekkür ederim güzel dileklerin için..Dediğinde haklısın heralde kısmeti olmayan gelemiyor bu dünyaya..Sağlıcakla...

Merhaba minik patikler..Memnun oldum seni bloğumda gördüğüme..Diğer bloglardan tanıyorum seni..beklerim bundan sonra da:) Güzel duana da bi amin diyorum.Kal sağlıcakla..

Mısır Patlağı :) dedi ki...

ayy çok tatlı fotolar şimdiiden fotojenikliğini belli etti hatun :)

blogunu yeni keşfettim ekledim inş. bebbişi bekliyorum heyecanla...

Hadi hayırlısı..

mummy dedi ki...

Teşekkür ederim mısır patlağı..Hoşgeldin bloğuma ben de seni tanıyorum diğer blog yorumlarından..ve ekliyorum...Kal sağlıcakla..

pembiş dedi ki...

inanamıyorum ya ilk defa bir ultrason resminin bu kadar net olduğunu gördüm ve annemle babişinizi sevdik allahın nazarlardan korusun inşallah maşallahhhhhh.
inşallah kazasız belasız sağlıklı bir şekilde kavuşursunuz

cgdm_slck@hotmail.com

sizde bana gelmek isterseniz mail adresim davetiye için