24 Şubat 2011 Perşembe

Bir okul hikayesi:)

 Blog yazmak da bir alışkanlıkmış evet...Madem ki yazamıyorum kapatayım bari dediğim anlarda beni durduran,yazdıramayan ama kapattırmayan alışkanlığım olmuş..Aslında mesele odaklanma meselesi..Öyle yazmış olmak için yazamıyorum ben..Kafamda yapılacaklar listesi,sınırlanmış bir zamanım,saat hesaplarım olmasın istiyorum yazarken....İstiyorum ki telaşsız olayım,elimde kahvem,fonda müziğim,sakin bir ruh halim,odakta olayım yani..O da her zaman olamıyor işte...

Ama bu sefer beklenecek gibi değil..Ece kız hayata karıştı...Ece kız okullu oldu madem,yazmak gerek:)


Böyle demek iddialı kaçıyor aslında biraz..Yaşadığımız süreç ve ortam farklı...İhtiyaçtan hasıl olan bir kreş durumu değil bizmkisi...Varlığı değerlendirilen bir kreş,benim okulumun bünyesinde,okuldaki öğretmenlerin çocuklarının geldiği,10 öğrencili,bir öğretmen,4 çalışanlı,bizim binaya bitişik iki katlı küçük bir binası bulunan bir kreşe geliyor benimle

 Ece kız on gündür..

Sabah Ece tarafından uyandırılıyoruz hadi geç kaldıkkk nidalarıyla:P Evde 3 teleşlı insan,birbirmizle çarpışarak ve koşuşturarak hazırlanıyoruz:)...Beraberce çıkıyoruz yola..Yüzünde bir mutluluk Ece kızın,evde kalmıyorum artık,annemlerle gidiyorumun mutluluğu,bir de gurur...Büyüm artık gururu..Babayı okuluna bırakıp devam ediyoruz yola...Arabadan iner inmez çantasını istiyor ve illaki sırtına takıyor,yürüyeceği 3 adım yol ama okula çanta sırtında girmek hoşuna gidiyor:)Kapıda karşılıyor Ezgi'si (öğretmeni)...Öpüşüp sevişiyolar biraz:) Beraber içeri giriyoruz...Onlar kahvaltıya yollanırken ben de Ece kızla vedalaşıp sınıfa gidiyorum..



10 gündür durum budur,ananneli-babanneli dönemi geride bırakıp çekirdek aile olarak devam ediyoruz hayata...3,5 yaşından sonra göndermekti plan aslında..Ama bu senenin başında kreşi olduğunu bilmeden görevlendirme gönderildiğim okula tayin isteyip kreşe getirenlerin memnuniyetlerini dinleyince ve büyüklerin de bakma durumu her iki taraf için de artık çileli hale gelmeye başlayınca karar değiştirip en azından deneyelim dedik...İki ay öncesinden anlattım Ece'ye herşeyi,hep istekliydi...Ben ise nerdeyse emindim bu isteğin gerçekten kolay gideceği anlamına gelmediğinden...İki aydır şarkızımızda,öykümüzde,oyunlarımızda kreş...Bıkacak kadar çok oynadım kreşçilik oyununu:) Ben çocuk oldum o beni kreşe götürdü,ben anne oldum onu kreşe götürdüm..Önden hayal etme yöntemi işe yaradı:)İki aydır kreşe gideceğim ben diye dolaşıyordu.



Sömestrden önce üç gün tanıtma amaçlı götürdüm kreşe...Hem kreşi hem benim sınıfları gezdik...Öğlene kadar oynadık orada beraber...Öğleden sonra oyuna kendini iyice kaptırınca sorunun cevabından aslında emin olarak 'ben dersime gidip geleyim mi annecim,sen burda oynar mısın?' dedim...Hayırı duymaya aslında çok da hazırken 'gidebilirsin' diyerek dumur etti Ece kız beni..Yarım saat öğretmenler odasına çıkıp gittim yanına..Sorun yok!İkinci gün zaten partileri vardı,yine yarı beraber,yarı öğretmeniyle  takıldı kreşte..
Ve sömestrden sonra resmi olarak kreşe başladı Ece kız..İlk hafta ben yine ders aralarında sürekli yanındaydım..Uykuya ben yatırdım,tuvalete ben götürdüm..Öyle istedi:) Arada annem nerde diye sordğunda öğretmeni telefon etti,hemen gittim yanına,bunda hiç sakınca görmedim ben..Öğretmeni de bana bıraktı alışma sürecini..... Bu hafta ise gayet sorunsuzdu...Benim orada çok yakınında olduğumdan emin artık,ama derse gitmem gerektiğinin ders sırasında yanına gelemeyeceğimin de farkında...Arada tenefüslerde uğruyorum yine,bir selamlaşıp ayrılıyoruz,arada yemeklerine ortak oluyorum:)uyku öncesi kitabını okuyorum gidip..Haftada 3 gün 9'da gidiyoruz ve 16:oo'da  geliyoruz beraber...

Bu haftaki durum: Boş günlerimde neden okula gitmiyoruz diye mızrdanma ve kreşten çıkarken biraz daha oynayalım,eve gitmeyelim halini aldı...


Anne mi?Mutluluk,korku,burukluk,heyecan hepsi bir arada...Aslında en çok şaşkınlık..Ben (emmeyi bırakma olyındaki gibi) kızımı tanıyamadım mı durumları...Her zorluğa hazırlamaya çalışırken kendisini 'bu muydu yani,bu kadarcık mıydı?' şoku...Ve yine de tetikte bekleme hali..Biliyorum bir günü bir gününe uymuyor bu erken ergenlerin:) 180 derece çark edebilir ve tüm şu yazdıklarımdan utandırabilir beni...Ama olsun yine de yazazayım....

Canım,miniğim kızım..Büyüyorsun..Artık sen de kendi başına bir bireysin...'Ben'den başka,'ben'den bağımsız bir sen! Arkadaşlarınla,oyunlarınla,tercihlerinle...Şaşırtıyor,mutlu ediyor,heyecanlandırıyorsun...Bu yepyeni ortama girmek için verdiğin çaba,bize yansıttığın kadar kolay değil,farkındayım! Kendini ne kadar güzel hazırladığının ve annene güvenip belirsizliğinin içine atlamakla aslında çok büyük bir adım attığının da...Haha komik laflar etmek geliyor içimden..'Kahramanımsın'gibi...:) Annelik,tuhaf şey...

Hayal ettiğim kreş,göndermek isteyip gönderemediklerim,ve gönderdiğimin eksileri artıları...İkinci kreş postının konusu olsun içimde kalanlar da:) Sevgiler bizden..





17 yorum:

KEO dedi ki...

yeniden yazmana sevindim, hayırlı uğurlu olsun, Ecekız çok şanslı annesine yakın olduğu için:) hep böyle mutlu geçsin okul günleri inşallah...

Yelish dedi ki...

ahh ne tatlisin Ece , guzel yanak !
Esra krescilik oyunu cok iyi fikirmis.Masallah guzel alismis ,cok sancili olmamis :)
Devamini bekliyorum merakla :) ( benim oturup yazacagim yok , useniyorum cok) :)

senem dedi ki...

İşte budur!! Ece'nin mutluluğu yüzünden okunuyor bütün fotoğraflarda!! Çok sevindim Esra. Hayal ettiğin kreşler başkadır eminim ama bu kadar küçük yavrular için bence yanıbaşındaki kreş, tanıdıkların arasında olması, heran ona ulaşabilecek olmak, sanki aileden birisine bırakıyormuş gibi bırakabilmek eeen iyisi. Eğer böyle bir imkan varsa tabi. Varsın hayal ettiklerimiz biraz daha geç yaşlarda gelsin.

Kucak dolusu sevgiler.

elif-kayra dedi ki...

nasılda keyifle okudum yazını,
hele benim gibi bugünler de kreş için kararsızlık yaşayan birisi için çok iyi oldu ama malesef ben senin gibi şanslı değilim :( oğlumu okadar yakın olamıcam.

huysuz dedi ki...

ne zaman büyüdü bu cüce :) o kreş, bu kreş boşver; onun mutlu olması yetmez mi?

annecik dedi ki...

geri gelmene sevindim özlemiştim

güzel bir yazı güzel bir haber ve ece kız görmeyeli kocaman olmuş gülen yüzü hiç solmasın

en kısa sürede devamı bekleniyor

bizden kucak dolusu sevgiler

Anne İş'te dedi ki...

tekrar hoşgeldin ve kreş maceranız hayırlı olsun ..

ve hep daha fazlası vardır bu hayatta peki daha fazlasının iyi olduğu ne malum?

alev ertürk dedi ki...

o kadar şanslısınız ki :)) sonuna kadar özlemle okudum ve imrendim keşke dedim ben de işimi çocuğum için bırakmak zorunda kalmasaydım beraber gidip gelebileceğimiz yerler olsaydı dedim :(( ama hayat hep istediklerimizi vermiyor maalesef...
tekrar yazmanıza çok sevindim :)))

R. Berin Tuncel dedi ki...

telefonda konuştuklarımızın devamı gibi olmuş! nasıl mutlu oldum nasıl rahatladım. böyle olacağına inanıyordum zaten :)

sule_bilge dedi ki...

10 kişi olması,öğretmenini sevmesi sana yakın olması,büyük nimetler,çok şükür.eski müdürüne sevgiler :D

Feride dedi ki...

(kendime bir pay çıkarmam gerekirse) tekrar yazmaya devam etme kararı olarak algıladım bu postu ve o doğrultuda çok sevindim:)Ece kıza ise ekstra sevindim zira gözlerinden mutluluk akıyor maşaAllah. Gözünüzün önünde olması, istediği her zaman yanında olabilme şansı bence de çok büyük nimet. Herşey daha da güzel olur inşallah

Feride dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
mummy dedi ki...

@keocum teşekkürler:)amin hepsinin güzel geçsin inş.
@Yeliz evet oyun işe yarıyor da bir zaman sonra anneyi de bayabiliyor;)
@Senemciğim aslında sen yazacaklarımı özetlemişsin,teşekkürler:)
@elif umarım gönlünüze göre,oğluşunun sevebileceği güzel bir yer bulursunuz,kolaylıklar:)

mummy dedi ki...

@huysuzcum di mi daha dün doğumlarına hazırlanıyorduk:)yeter tabii ki..hep mutlu geçsin okul hayatları:)

@annecik teşekkürler:)sevgiler benden de:)

@Dijlecim teşekkürler..Yazdığın şey,düşünüp son geldiğim nokta aslında...Asla en fazlası en iysi değil tabii ki..

@Alev çok teşekkürler...Keşke dediğin gibi kadınlar bu iki tercih arasında bırakılmasa,kurumlarda böyle kreşler olsa..Hiç zor değil aslında...Sevgiler..

@Remziyeciğim,güzel gönüllü arkadaşım,sağol:)

@Saliha Betül'ün annesi,çok teşekkürler güzel dileklerine:)Umarım doğru algılamışsındır:)SEvgiler..

ayşegül dedi ki...

maaşallah sana pamuk prenses,hep böyle gül.

Adsız dedi ki...

Hatırlar mısın bilmem...Benim de kızımla aynı gün ve yılda doğmuş ve ona benzeyen bir oğlum var ve o da 2.dönem kreşe başladı. çok da iyi oldu.Eğer çocuk hazırsa ,istekliyse denenmeli ve altından kalkabiliyorsa devam edilmeli.Biz böyle yaptık ve memnunuz.İçin rahat olsun.En güzel günlere....KIVANÇ'IN ANNESİ

Daikin inverter klima dedi ki...

Daikin klima yetkili servisi hizmetlerini veren firmamız doğru havanın uzmanı profesyonel personeliyle daikin klima teknik hizmetleri sağlamaktadır. Daikin klima satışı, bakımı, tamiri ve montajında, garantili ve garantisi biten cihazlarınızda tüm hizmetleri sağlamaktayız.

24 Şubat 2011 Perşembe

Bir okul hikayesi:)

 Blog yazmak da bir alışkanlıkmış evet...Madem ki yazamıyorum kapatayım bari dediğim anlarda beni durduran,yazdıramayan ama kapattırmayan alışkanlığım olmuş..Aslında mesele odaklanma meselesi..Öyle yazmış olmak için yazamıyorum ben..Kafamda yapılacaklar listesi,sınırlanmış bir zamanım,saat hesaplarım olmasın istiyorum yazarken....İstiyorum ki telaşsız olayım,elimde kahvem,fonda müziğim,sakin bir ruh halim,odakta olayım yani..O da her zaman olamıyor işte...

Ama bu sefer beklenecek gibi değil..Ece kız hayata karıştı...Ece kız okullu oldu madem,yazmak gerek:)


Böyle demek iddialı kaçıyor aslında biraz..Yaşadığımız süreç ve ortam farklı...İhtiyaçtan hasıl olan bir kreş durumu değil bizmkisi...Varlığı değerlendirilen bir kreş,benim okulumun bünyesinde,okuldaki öğretmenlerin çocuklarının geldiği,10 öğrencili,bir öğretmen,4 çalışanlı,bizim binaya bitişik iki katlı küçük bir binası bulunan bir kreşe geliyor benimle

 Ece kız on gündür..

Sabah Ece tarafından uyandırılıyoruz hadi geç kaldıkkk nidalarıyla:P Evde 3 teleşlı insan,birbirmizle çarpışarak ve koşuşturarak hazırlanıyoruz:)...Beraberce çıkıyoruz yola..Yüzünde bir mutluluk Ece kızın,evde kalmıyorum artık,annemlerle gidiyorumun mutluluğu,bir de gurur...Büyüm artık gururu..Babayı okuluna bırakıp devam ediyoruz yola...Arabadan iner inmez çantasını istiyor ve illaki sırtına takıyor,yürüyeceği 3 adım yol ama okula çanta sırtında girmek hoşuna gidiyor:)Kapıda karşılıyor Ezgi'si (öğretmeni)...Öpüşüp sevişiyolar biraz:) Beraber içeri giriyoruz...Onlar kahvaltıya yollanırken ben de Ece kızla vedalaşıp sınıfa gidiyorum..



10 gündür durum budur,ananneli-babanneli dönemi geride bırakıp çekirdek aile olarak devam ediyoruz hayata...3,5 yaşından sonra göndermekti plan aslında..Ama bu senenin başında kreşi olduğunu bilmeden görevlendirme gönderildiğim okula tayin isteyip kreşe getirenlerin memnuniyetlerini dinleyince ve büyüklerin de bakma durumu her iki taraf için de artık çileli hale gelmeye başlayınca karar değiştirip en azından deneyelim dedik...İki ay öncesinden anlattım Ece'ye herşeyi,hep istekliydi...Ben ise nerdeyse emindim bu isteğin gerçekten kolay gideceği anlamına gelmediğinden...İki aydır şarkızımızda,öykümüzde,oyunlarımızda kreş...Bıkacak kadar çok oynadım kreşçilik oyununu:) Ben çocuk oldum o beni kreşe götürdü,ben anne oldum onu kreşe götürdüm..Önden hayal etme yöntemi işe yaradı:)İki aydır kreşe gideceğim ben diye dolaşıyordu.



Sömestrden önce üç gün tanıtma amaçlı götürdüm kreşe...Hem kreşi hem benim sınıfları gezdik...Öğlene kadar oynadık orada beraber...Öğleden sonra oyuna kendini iyice kaptırınca sorunun cevabından aslında emin olarak 'ben dersime gidip geleyim mi annecim,sen burda oynar mısın?' dedim...Hayırı duymaya aslında çok da hazırken 'gidebilirsin' diyerek dumur etti Ece kız beni..Yarım saat öğretmenler odasına çıkıp gittim yanına..Sorun yok!İkinci gün zaten partileri vardı,yine yarı beraber,yarı öğretmeniyle  takıldı kreşte..
Ve sömestrden sonra resmi olarak kreşe başladı Ece kız..İlk hafta ben yine ders aralarında sürekli yanındaydım..Uykuya ben yatırdım,tuvalete ben götürdüm..Öyle istedi:) Arada annem nerde diye sordğunda öğretmeni telefon etti,hemen gittim yanına,bunda hiç sakınca görmedim ben..Öğretmeni de bana bıraktı alışma sürecini..... Bu hafta ise gayet sorunsuzdu...Benim orada çok yakınında olduğumdan emin artık,ama derse gitmem gerektiğinin ders sırasında yanına gelemeyeceğimin de farkında...Arada tenefüslerde uğruyorum yine,bir selamlaşıp ayrılıyoruz,arada yemeklerine ortak oluyorum:)uyku öncesi kitabını okuyorum gidip..Haftada 3 gün 9'da gidiyoruz ve 16:oo'da  geliyoruz beraber...

Bu haftaki durum: Boş günlerimde neden okula gitmiyoruz diye mızrdanma ve kreşten çıkarken biraz daha oynayalım,eve gitmeyelim halini aldı...


Anne mi?Mutluluk,korku,burukluk,heyecan hepsi bir arada...Aslında en çok şaşkınlık..Ben (emmeyi bırakma olyındaki gibi) kızımı tanıyamadım mı durumları...Her zorluğa hazırlamaya çalışırken kendisini 'bu muydu yani,bu kadarcık mıydı?' şoku...Ve yine de tetikte bekleme hali..Biliyorum bir günü bir gününe uymuyor bu erken ergenlerin:) 180 derece çark edebilir ve tüm şu yazdıklarımdan utandırabilir beni...Ama olsun yine de yazazayım....

Canım,miniğim kızım..Büyüyorsun..Artık sen de kendi başına bir bireysin...'Ben'den başka,'ben'den bağımsız bir sen! Arkadaşlarınla,oyunlarınla,tercihlerinle...Şaşırtıyor,mutlu ediyor,heyecanlandırıyorsun...Bu yepyeni ortama girmek için verdiğin çaba,bize yansıttığın kadar kolay değil,farkındayım! Kendini ne kadar güzel hazırladığının ve annene güvenip belirsizliğinin içine atlamakla aslında çok büyük bir adım attığının da...Haha komik laflar etmek geliyor içimden..'Kahramanımsın'gibi...:) Annelik,tuhaf şey...

Hayal ettiğim kreş,göndermek isteyip gönderemediklerim,ve gönderdiğimin eksileri artıları...İkinci kreş postının konusu olsun içimde kalanlar da:) Sevgiler bizden..





17 yorum:

KEO dedi ki...

yeniden yazmana sevindim, hayırlı uğurlu olsun, Ecekız çok şanslı annesine yakın olduğu için:) hep böyle mutlu geçsin okul günleri inşallah...

Yelish dedi ki...

ahh ne tatlisin Ece , guzel yanak !
Esra krescilik oyunu cok iyi fikirmis.Masallah guzel alismis ,cok sancili olmamis :)
Devamini bekliyorum merakla :) ( benim oturup yazacagim yok , useniyorum cok) :)

senem dedi ki...

İşte budur!! Ece'nin mutluluğu yüzünden okunuyor bütün fotoğraflarda!! Çok sevindim Esra. Hayal ettiğin kreşler başkadır eminim ama bu kadar küçük yavrular için bence yanıbaşındaki kreş, tanıdıkların arasında olması, heran ona ulaşabilecek olmak, sanki aileden birisine bırakıyormuş gibi bırakabilmek eeen iyisi. Eğer böyle bir imkan varsa tabi. Varsın hayal ettiklerimiz biraz daha geç yaşlarda gelsin.

Kucak dolusu sevgiler.

elif-kayra dedi ki...

nasılda keyifle okudum yazını,
hele benim gibi bugünler de kreş için kararsızlık yaşayan birisi için çok iyi oldu ama malesef ben senin gibi şanslı değilim :( oğlumu okadar yakın olamıcam.

huysuz dedi ki...

ne zaman büyüdü bu cüce :) o kreş, bu kreş boşver; onun mutlu olması yetmez mi?

annecik dedi ki...

geri gelmene sevindim özlemiştim

güzel bir yazı güzel bir haber ve ece kız görmeyeli kocaman olmuş gülen yüzü hiç solmasın

en kısa sürede devamı bekleniyor

bizden kucak dolusu sevgiler

Anne İş'te dedi ki...

tekrar hoşgeldin ve kreş maceranız hayırlı olsun ..

ve hep daha fazlası vardır bu hayatta peki daha fazlasının iyi olduğu ne malum?

alev ertürk dedi ki...

o kadar şanslısınız ki :)) sonuna kadar özlemle okudum ve imrendim keşke dedim ben de işimi çocuğum için bırakmak zorunda kalmasaydım beraber gidip gelebileceğimiz yerler olsaydı dedim :(( ama hayat hep istediklerimizi vermiyor maalesef...
tekrar yazmanıza çok sevindim :)))

R. Berin Tuncel dedi ki...

telefonda konuştuklarımızın devamı gibi olmuş! nasıl mutlu oldum nasıl rahatladım. böyle olacağına inanıyordum zaten :)

sule_bilge dedi ki...

10 kişi olması,öğretmenini sevmesi sana yakın olması,büyük nimetler,çok şükür.eski müdürüne sevgiler :D

Feride dedi ki...

(kendime bir pay çıkarmam gerekirse) tekrar yazmaya devam etme kararı olarak algıladım bu postu ve o doğrultuda çok sevindim:)Ece kıza ise ekstra sevindim zira gözlerinden mutluluk akıyor maşaAllah. Gözünüzün önünde olması, istediği her zaman yanında olabilme şansı bence de çok büyük nimet. Herşey daha da güzel olur inşallah

Feride dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
mummy dedi ki...

@keocum teşekkürler:)amin hepsinin güzel geçsin inş.
@Yeliz evet oyun işe yarıyor da bir zaman sonra anneyi de bayabiliyor;)
@Senemciğim aslında sen yazacaklarımı özetlemişsin,teşekkürler:)
@elif umarım gönlünüze göre,oğluşunun sevebileceği güzel bir yer bulursunuz,kolaylıklar:)

mummy dedi ki...

@huysuzcum di mi daha dün doğumlarına hazırlanıyorduk:)yeter tabii ki..hep mutlu geçsin okul hayatları:)

@annecik teşekkürler:)sevgiler benden de:)

@Dijlecim teşekkürler..Yazdığın şey,düşünüp son geldiğim nokta aslında...Asla en fazlası en iysi değil tabii ki..

@Alev çok teşekkürler...Keşke dediğin gibi kadınlar bu iki tercih arasında bırakılmasa,kurumlarda böyle kreşler olsa..Hiç zor değil aslında...Sevgiler..

@Remziyeciğim,güzel gönüllü arkadaşım,sağol:)

@Saliha Betül'ün annesi,çok teşekkürler güzel dileklerine:)Umarım doğru algılamışsındır:)SEvgiler..

ayşegül dedi ki...

maaşallah sana pamuk prenses,hep böyle gül.

Adsız dedi ki...

Hatırlar mısın bilmem...Benim de kızımla aynı gün ve yılda doğmuş ve ona benzeyen bir oğlum var ve o da 2.dönem kreşe başladı. çok da iyi oldu.Eğer çocuk hazırsa ,istekliyse denenmeli ve altından kalkabiliyorsa devam edilmeli.Biz böyle yaptık ve memnunuz.İçin rahat olsun.En güzel günlere....KIVANÇ'IN ANNESİ

Daikin inverter klima dedi ki...

Daikin klima yetkili servisi hizmetlerini veren firmamız doğru havanın uzmanı profesyonel personeliyle daikin klima teknik hizmetleri sağlamaktadır. Daikin klima satışı, bakımı, tamiri ve montajında, garantili ve garantisi biten cihazlarınızda tüm hizmetleri sağlamaktayız.