Özgürlüğe ramak kala..

Takdimimdir: Ne okul ne işler, şu ara yazamamamın,blog blog dolaşıp yorumcuk bırakamamın tek sorumlusu,dur durak,oturak ve pek tabii ki uyku bilmeyen şu yukarıdaki kızçem..Böyle hanım hanımcık, masumcuk durduğuna bakmayın bu ara bi hovardalık bi cadılık aldı başını gidiyo..Sokak kızı oldu kendisi bi kere..Evlere sokamıyoz hanımı..Ve hatta evin bahçesi kendisine dar geliyo sokaklara parklara taşıyo..Okuldan ne zaman eve dönsem bizim ki takmış babanneyi dedeyi peşine,çoluk çombalak dökülmüşler sokaklara..Kah mahalle çocuklarının futbolunun orta yerine dalıyo,kah piti pitiii diye kedi kovalıyo,kah yoldan geçen ninelere dedelere el sallıyo,öpücük gönderiyo..Arabayı görünce ve ben içinden inince baş sağ omuza doğru eğilip pek ince bir ses tonuyla önce kimler gelmiş 'aaaaa'sı çekiliyo,sonra sarılıp öpülüyo ve ısırılıyo..Ama ne sevinçle,ne mutlulukla..Yer onu annesi:))

Tabii tüm bunları yaparken artık kendisi mi yürüyo..Cık..Aslında ramak var ama temkini elden bırakamıyo bir türlü..Bağımsız atılan dört beş adımdan sonra ya şöyle parmak ucuyla emaneten bizi tutuyo eğer yanında kimse yoksa duvardan,daldan,kapıdan tutunup yüyüyo,bizli veya bizsiz bişekilde yürüyo,ille de yürüyo..Oturtur oturmaz oklava yutmuşcasına hoop ayağa..Kendisi kalkabildiğini keşfetti keşfedeli oturmak yok..Çocuğum emeklemedi de ya ayların hıncını alıyo sanki..İçinde kalmış kuzucuğumun beaa..Oyuncaklara moyuncaklara veda etmiş durumda oturmadığı için tabi..Sonsuza dek yürüyebilirim edasında..

İşaret parmağı hep havada..Emirler yağdırmak üzre hazır bekliyo..O parmak gideceği yeri emrediyo,almak istediğini emrediyo..Ağzı laf dolu..Bıdır bıdır bıdır habire konuşuyo..Babame (babanne),dede,bbuu (su),mama, memmem (malumunuz),pıtii (kedi,sokaktaki her kediye ve evdeki Pisi kedi kitabına),attii (attım-mütemadiyen bişiyler atıyo zaten),bebee (bebek,dışarda,dergilerde gördüğü bebeklere,oyuncak bebeklerine ve Bebek Koala kitabına), adoo (alo), Edde (Ece),abiiy (abi),abba (abla),pufff (peluş ayıcığa,bir yerine basınca horlama sesi çıkardığı için adı puff kaldı),ah ah (al al,evdeki baş taşıyıcımız oldu kendisi,mütemadiyen bize bişiyler taşıyıp al al diye uzatıyo),biyy (bir,yine işaret parmak havada) anlamdırabildiklerimiz..Velhasıl artık öyle postlara falan sığmayacak derecede değişmeler var günbegün..İki üç gündür bir numaradan ağlamamız var mesela tüm yüzünü buruşturarak ve eiğğ sesiyle..Tamamen numara ama,kime yutturacaksa:))Her gün yeni bir numarayla çıkıyo karşımıza..

Hayat kolaylaştı gibi biraz..Alışıyoruz yeni durumumuza..Bi de Aslıcığım hastaneden çıksa hiç derdimiz tasamız kalmayacak..En iyi ihtimalle Pazartesi inşallah..Bitsin artık hastane günleri kuzucuğumun,gelsin onun da baharı..Hem daha kutlanacak bir doğumgünümüz var..Hevesle bekliyoruz..

Oyun grubu buluşmalarına da devam..Ama kayıt altına alamadı bir türlü yorgun anne..Onlar da bidahaki sefere..Hülyacım bak yazamayacaktım yorumunu gördüm gaza geldim:))Değerini bilesin:))Herkese bol bol selamlar,öpücükler bizden..Sağlıcakla..