Böyleyken böyle...

Öyle böyle değil annemin yanında hızlı geçiyor zaman..Her güne yapılacak bişiyler sığdırıyoruz..Ece hanımla zaten boş saat yok ama onunla ve onsuz bişiyler yapabilecek kıvamda hızlı yaşıyoruz..

Yılbaşında baba bey geldi kızını çok özlemiş-pabucumuz dama atılalı sekiz ay oldu mu ne-O burdayken babaannelerde kaldık..Ece her gün yeni yeni ortamlara girdi..Önce şaşırdı ağladı sonra alıştı..Önceleri Ank.ya gelip düzenini bozdum galiba diye üzülmüştüm ama şimdi düşünüyorum da tam zamanında gelmişim yoksa Ece bir annekolik olabilirdi..Tabiki hala çok bağlı ama en azından yabancı kollarda da avunabilir oldu..Bikaç gün anneme bıraktım kendisini dört beş saat kadar..Sorun çıkarmamış çok şükür..Bazen karşı komşumuz alıyor Ece'yi oynuyorlar getiriyor böyle böyle sosyalleşiyor bizim minik.

8 ay 10 günlük bugün ve bu ay artık o kadar bilinçli ki her davranışı.. Artık her dediğimi tastamam anladığını düşünüyorum..Bakışlar tavırlar hem çok bebekçe hem çok bilmişçe..

Bizimki emeklemeyen bebek anası gibi babası gibi emeklemeden yürüyecek gibi gözüküyor..Ne kadar emeklemese de eller bacaklar sürekli kıpır kıpır bu ara..Evde halihazırda varolan yeğenimin yürütecine koyuyoruz arada..Sonra yerinde tutabilmek ne mümkün artık..Ordan oraya koşturuyor..Arkamızı bir saniye dönsek bir yaramazlık yaparken yakalıyoruz...Tabi her bebe gibi dolaplar çekmeceler favorilerimiz...Bi de herkül ki maşallah eline kaptığını ağır falan demiyor kaldırıyor böyle:))



'Hadi bay bay kızıma' der demez el kalkıyor artık..Bay bay yapıyor o tostombul eliyle..'Ece'ye alkıış' dediğimizde de iki el birbirine vuruluyor alkış yapıyor hemen..Henüz şaplatamıyor tabi ben ellerini alıp alkışla şaplatınca pek hoşuna gidiyor kahkahalarla gülüyor..

Dışarı çıkmak için hazırlandığımda anında gözler fıldır fıldır oluveriyor..Onu almadan çıkarım diye aklı çıkıyor hemen kucağıma atlamak istiyor..Gelince de kuş gibi kanat çırpıyor gezente tip..

Park beşiğinin (kendisinin dördüncü yatağı oluyor bu da..Tombullaşıp annemlerde duran beşiği kırınca ve ikimiz bir karyolaya sığışamayınca -fiziksel anlamda değil canım anlaşamadık yanyana çok kavga ettik üzüldük- babam gidip park beşik aldı naapsın..Evin orta yerine kurduk) içinde ayakta durmaya çalışıyor çok komikçe..Bisüre duruyor sonra bacaklar yana doğru açılıyor balerin gibi oturuyor sonra yere..Tombul balerin:))

Uzanıp almakistediği bişey olursa ufaktan sıralıyor, ellerinden tutunca bikaç minik adım atıyor daha çok sağlı sollu gitmeye çalışıyor kendine has bi şekille..

Her yaptığımızı taklit etmeye çalışıyor..Dil çıkarıyoruz minicik dili çıkıyor dışarı, 'aaa Ece' diyoruz aaaaaaaaa diye bağırıyor..Özellikle o aaaaaaa yaparken elimizi ağzına hafifi hafif vurunca çıkan sese bayılıyor..Tekrar tekrar yapalım diye avazı çıkana kadar bağırıyor...İstemediği bişiy olursa deay deay deay diye garip bir sesle yakınıyor anlayamadığımız bişiyler anlatmaya çalışıyor...

Gündüzleri evet pek hoş vakit geçiyor da geceler gene kabus gibi maalesef...Yirmi dakikada bir uyanmalara emmeden uyumamalara devam..saolsun bazen annem alıp zat zor uyutmaya çalışıyor azıcık gözlerim dinleniyor ama bu böyle nasıl devam edecek bilmem...(Hoş böyle diye diye dokuzuncu aya geldik o da ayrı) Kim inanır şu masumiyetin geceleribir minik canavara dönüştüğüne:)))

Sevgili Yapıncak'ın tercüme ettiği Tracy Hogg'un kitabı elimde bu ara..Bitirdim bazı yerleri tekrar okuyorum..Belki bişiyler çizittiririm bununla ilgili bidahaki posta..Şimdi uyandı kebeleğem..Kalın sağlıcakla..