15 Aralık 2008 Pazartesi

Ece dede ocağında :)



Ece Ankara'da..Şu anda annesinin genç kızlık (bu da nasıl bi tabirdir arkadaş) karyolasında uyumakta..Annesinin babasıyla dört sene boyunca geceleri telefonda sessiz sessiz çene çaldığı (neden geceleri çünkü o zamanlar salak Tel.sim geceleri bedava konuşturuyodu sadece..ölüyoduk uykusuzluktan) karyolasında..Annesinin hala kendisinden başka hiçbiryerde rahat uyku çekemediği karyolasında..Ömrünün 15 yılını geçirdiği odasını keşfediyor..Tüm zamane bebeleri gibi oyuncaklarını bir kenera fırlatıp fırlatıp oynamaması gereken herşeye uzanıyor kurcalamak istiyor...

Bir bayram daha bitti..Ece'nin ilk kurban bayramı da teyzesinde Ataköy'de geçti..İki kız kardeş ve onların kocaları,bir erkek kardeş,anne,baba ve biri üç yaşında biri yedi aylık iki kuzen ile oldukça curcunalı ve koşuşturmacalı bir bayram oldu...Aslında kaydadeğer bişiy yapamadık ama nasıl geçtiğini anlayamadık...Çarçabuk bitiverdi..Cumartesi günü annemlerle Ankara'ya döndüm..Kocayı ist.da evde bıraktık gene yalnız..

Ece evden ayrıldığından beri pek mızmız maalesef..Bikere acayip yabancılama durumu var bu ara..Benden sonra nerdeyse en çok birlikte olduğu annemi bile yabancıladı..yeni yeni alışıyor..Zaten ablamlara girer girmez kapıda ağlamaya başladı...Bi de bu aralar yalnız kalma fobisi başladı...Odada yalnız kalır kalmaz resmen gözünden yaşları akıta akıta ağlıyor..Bu ayda ayrılık korkusu yaşamaları normalmiş ama bizimki biraz abartıyo gibi geliyo...

Velhasılı ben kendi adıma memnunum mekan değişikliğinden ama Ece sanırım evini özlüyor..Buralarda ne uyumak istiyor ne oyuncaklarıyla oynamak istiyor...Ek gıda durumu zaten almış başını gidiyor..Bir yoğurtla tarhana çorbasını yedirebiliyorum..Kahvaltı meyve hak getire..Evet bebekler için düzenlerinin bozulması kötü oluyor ama napalım annelerin ruh sağlığı için de arada birilerinin desteğine ihtiyacı oluyor..O birileri evlerini bırakıp gelemeyince tebdil-i mekan da şart oluyor...Bla bla bla...

Ece kızın anası kafasını toplasın bir yazacak gene inşallah...

13 yorum:

firdevs dedi ki...

:) cocuklar cok tuhaflar :p biz bi suru para verip oyuncak alalim , onlar tencere tabakla oynasinlar :)

gercekten cocuklar pek hoslanmiyorlar farkli evlerden ama , annelere de yazik canim :)

Betül dedi ki...

ii tatiller.....Ece kıza ve annesine:)

MELEK KOKUSU dedi ki...

alisacak zamanla baska evlere baska kucaklara, bak gör o zamanda sen evde tutamayacaksin anne attaaa dicek insallah :)

ehh bizimde degisiklige ihtiyacimiz oluyor hep ev hep ev olmaz ama dimi

Adsız dedi ki...

Ben o konuda şanslıyım sanırım ama begüm çok yüz değiştirdiği için sanırım,annanesinde,babannesinde,teyzesinde aslında bu da pek sağlıklı değilmiş ama çalışınca böyle oluyor böyle oluncada pek kimseyi yabancılamıyor,yada şimdilik böyle,
Sevgiler

Mısır Patlağı :) dedi ki...

Ayy maşşallah ne kadar tatlı olmuş kırmızılarla ece hanım :)

Güzel güzel gezin bakalım :)Geze geze göre göre alışıcaktır herkese sizi çok öüpğyorum Mübarek olsun geçmiş bayram : ) MUJJKS

Belkıs dedi ki...

Merhaba
Bir Ece de bende var. 22 Mart doğumlu kendileri. Tesadüf eseri gördüm blogunuzu adaşımız olduğunuzu görüncede selam etmeden geçmeyelim dedim :)

mesecina dedi ki...

anacım eve gidince yine zorluk var ben sana peşinen söyliim:) dağıttığın kafayı evde toparlayamayacaksın yine üzgünüm...
bu uykusuz kalma halleri sende gençkızken!? başlamış desene:))
ek gıdalar hususunda tutişde bişey keşfettim, En kolay çorbayı yiyordu, Kahvaltı ve meyveyi suda ısıtıyorum, hanım sıcak seviyormuş mersem. Yoğurt kesilir diye ısıtamadığımdan hala yoğurt yemiyor mesela. Sevgiler, iyi tatiller...

Rahsan Collyer dedi ki...

Ev değiştirmek hakaten çok fena oluyor, çocuğun düzeni dediğin gibi alt-üst oluyor. Hadi emzirirken neyse de ek gıdalara yeni geçmiş biri için eminim daha da zordur. Ama napalım, öteki türlü de evinden başka ortamlara hiç alışamamış çocuklarımız olur ki daha fena. Böyle böyle alışacaklar diye umuyorum.

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

geçen postunda ankara yolcusu olduğunu söyleyince, bu uyum sorunun soracaktım aslında. zira 6.aydan sonra bebelerin en çok yabancılama durumlarının açığa çıktığı aylar başlıyormuş. anneni unutmuş olması normal. bizimki de annemi 3-4 haftada bir gördüğü halde saf saf bakıyo her seferinde. ek gıda meselesini de valla zamana bırak derim anam. hem diş sancıları, hem emmenin güzelliği hem o hem bu hem şu derken alışması zaman alacak tabi.

meleklerim ve ben dedi ki...

Ananelerde olmasa nnice olcak halimiz.Sıkışınca hemen onlarda soluğu alıyoruz....
Çocuklar mekan değiştirince huyda değiştiriyorlar haklısın galiba evlerini alıştıkları ortamı özlüyorlar....

aysarayı dedi ki...

benim de babaevinde en az 15 yıllık bir çekyatım var.yattığım yer şeklimi almış,yamulmuş ama hala attırmıyorum.ist.a gittiğimizde kızımla beraber yattık..o hissi çok iyi anlıyorum...iyi gezmeler..

уαѕємin... dedi ki...

kocamna oldu bu güzellik yaa Maaşallah kuzuma

öpüyoruz canım

aybike dedi ki...

Kaç aylık olurlarsa olsunlar bi yere gittiklerinde huyları değişiyor.İlk defa yemek yedirmek işkence oldu bana.Bizim oğluş iştalı bi bebekti.İştahsız bebek annelerin neler çektiğini anlamış oldum.
Bu arada maşallah eceye çook tatlı.Her hali birbirinden güzel..

sevgiler

15 Aralık 2008 Pazartesi

Ece dede ocağında :)



Ece Ankara'da..Şu anda annesinin genç kızlık (bu da nasıl bi tabirdir arkadaş) karyolasında uyumakta..Annesinin babasıyla dört sene boyunca geceleri telefonda sessiz sessiz çene çaldığı (neden geceleri çünkü o zamanlar salak Tel.sim geceleri bedava konuşturuyodu sadece..ölüyoduk uykusuzluktan) karyolasında..Annesinin hala kendisinden başka hiçbiryerde rahat uyku çekemediği karyolasında..Ömrünün 15 yılını geçirdiği odasını keşfediyor..Tüm zamane bebeleri gibi oyuncaklarını bir kenera fırlatıp fırlatıp oynamaması gereken herşeye uzanıyor kurcalamak istiyor...

Bir bayram daha bitti..Ece'nin ilk kurban bayramı da teyzesinde Ataköy'de geçti..İki kız kardeş ve onların kocaları,bir erkek kardeş,anne,baba ve biri üç yaşında biri yedi aylık iki kuzen ile oldukça curcunalı ve koşuşturmacalı bir bayram oldu...Aslında kaydadeğer bişiy yapamadık ama nasıl geçtiğini anlayamadık...Çarçabuk bitiverdi..Cumartesi günü annemlerle Ankara'ya döndüm..Kocayı ist.da evde bıraktık gene yalnız..

Ece evden ayrıldığından beri pek mızmız maalesef..Bikere acayip yabancılama durumu var bu ara..Benden sonra nerdeyse en çok birlikte olduğu annemi bile yabancıladı..yeni yeni alışıyor..Zaten ablamlara girer girmez kapıda ağlamaya başladı...Bi de bu aralar yalnız kalma fobisi başladı...Odada yalnız kalır kalmaz resmen gözünden yaşları akıta akıta ağlıyor..Bu ayda ayrılık korkusu yaşamaları normalmiş ama bizimki biraz abartıyo gibi geliyo...

Velhasılı ben kendi adıma memnunum mekan değişikliğinden ama Ece sanırım evini özlüyor..Buralarda ne uyumak istiyor ne oyuncaklarıyla oynamak istiyor...Ek gıda durumu zaten almış başını gidiyor..Bir yoğurtla tarhana çorbasını yedirebiliyorum..Kahvaltı meyve hak getire..Evet bebekler için düzenlerinin bozulması kötü oluyor ama napalım annelerin ruh sağlığı için de arada birilerinin desteğine ihtiyacı oluyor..O birileri evlerini bırakıp gelemeyince tebdil-i mekan da şart oluyor...Bla bla bla...

Ece kızın anası kafasını toplasın bir yazacak gene inşallah...

13 yorum:

firdevs dedi ki...

:) cocuklar cok tuhaflar :p biz bi suru para verip oyuncak alalim , onlar tencere tabakla oynasinlar :)

gercekten cocuklar pek hoslanmiyorlar farkli evlerden ama , annelere de yazik canim :)

Betül dedi ki...

ii tatiller.....Ece kıza ve annesine:)

MELEK KOKUSU dedi ki...

alisacak zamanla baska evlere baska kucaklara, bak gör o zamanda sen evde tutamayacaksin anne attaaa dicek insallah :)

ehh bizimde degisiklige ihtiyacimiz oluyor hep ev hep ev olmaz ama dimi

Adsız dedi ki...

Ben o konuda şanslıyım sanırım ama begüm çok yüz değiştirdiği için sanırım,annanesinde,babannesinde,teyzesinde aslında bu da pek sağlıklı değilmiş ama çalışınca böyle oluyor böyle oluncada pek kimseyi yabancılamıyor,yada şimdilik böyle,
Sevgiler

Mısır Patlağı :) dedi ki...

Ayy maşşallah ne kadar tatlı olmuş kırmızılarla ece hanım :)

Güzel güzel gezin bakalım :)Geze geze göre göre alışıcaktır herkese sizi çok öüpğyorum Mübarek olsun geçmiş bayram : ) MUJJKS

Belkıs dedi ki...

Merhaba
Bir Ece de bende var. 22 Mart doğumlu kendileri. Tesadüf eseri gördüm blogunuzu adaşımız olduğunuzu görüncede selam etmeden geçmeyelim dedim :)

mesecina dedi ki...

anacım eve gidince yine zorluk var ben sana peşinen söyliim:) dağıttığın kafayı evde toparlayamayacaksın yine üzgünüm...
bu uykusuz kalma halleri sende gençkızken!? başlamış desene:))
ek gıdalar hususunda tutişde bişey keşfettim, En kolay çorbayı yiyordu, Kahvaltı ve meyveyi suda ısıtıyorum, hanım sıcak seviyormuş mersem. Yoğurt kesilir diye ısıtamadığımdan hala yoğurt yemiyor mesela. Sevgiler, iyi tatiller...

Rahsan Collyer dedi ki...

Ev değiştirmek hakaten çok fena oluyor, çocuğun düzeni dediğin gibi alt-üst oluyor. Hadi emzirirken neyse de ek gıdalara yeni geçmiş biri için eminim daha da zordur. Ama napalım, öteki türlü de evinden başka ortamlara hiç alışamamış çocuklarımız olur ki daha fena. Böyle böyle alışacaklar diye umuyorum.

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

geçen postunda ankara yolcusu olduğunu söyleyince, bu uyum sorunun soracaktım aslında. zira 6.aydan sonra bebelerin en çok yabancılama durumlarının açığa çıktığı aylar başlıyormuş. anneni unutmuş olması normal. bizimki de annemi 3-4 haftada bir gördüğü halde saf saf bakıyo her seferinde. ek gıda meselesini de valla zamana bırak derim anam. hem diş sancıları, hem emmenin güzelliği hem o hem bu hem şu derken alışması zaman alacak tabi.

meleklerim ve ben dedi ki...

Ananelerde olmasa nnice olcak halimiz.Sıkışınca hemen onlarda soluğu alıyoruz....
Çocuklar mekan değiştirince huyda değiştiriyorlar haklısın galiba evlerini alıştıkları ortamı özlüyorlar....

aysarayı dedi ki...

benim de babaevinde en az 15 yıllık bir çekyatım var.yattığım yer şeklimi almış,yamulmuş ama hala attırmıyorum.ist.a gittiğimizde kızımla beraber yattık..o hissi çok iyi anlıyorum...iyi gezmeler..

уαѕємin... dedi ki...

kocamna oldu bu güzellik yaa Maaşallah kuzuma

öpüyoruz canım

aybike dedi ki...

Kaç aylık olurlarsa olsunlar bi yere gittiklerinde huyları değişiyor.İlk defa yemek yedirmek işkence oldu bana.Bizim oğluş iştalı bi bebekti.İştahsız bebek annelerin neler çektiğini anlamış oldum.
Bu arada maşallah eceye çook tatlı.Her hali birbirinden güzel..

sevgiler