Doğuma 10 Kala....

Maalesef ki 30. haftamıza fena halde hasta olarak başlamış bulunuyoruz efendim…Tam da ‘oh be bu kışı hastalıksız atlattık çok şükür’ derken biraz erken paçaları sıvadığımızı görmüş olduk…

Malum İstanbul’da bir haftadır bi bahar havasıdır gidiyor..Biz de haftasonu maaile toplanmış olaraktan bi sahil gezisi yapalım dedik..Ama biz hazırlanıp da evden çıkasıya kadar o güzelim güneş gitmiş ve yerini esintili bir soğuğa bırakmış oldu…Ama biz yine de bir sure gezelim dedik..İşte o gün şifayı kaptık…Pazartesi günü bi halsizlikle kalktım ama çok da umursamadım..Salı günü ateşim çıkmaya başladı..Bu arada baktım evde kendime bakacak halim yok kendimi şu anda ablamda (Avrupa yakasında) kalan anneciğin yanına attım..Salı gecesi ateşim çıktı ama alınca Parol’u biraz topladım..İnatla antibiyotik kullanmıyım diye doktora gitmiycektim ama baktım ateş düşçek gibi değil mecbur attık kendimizi hastaneye..Ve tam tahmin ettiğim gibi antibiyotiksiz geçmez dedi..Hamilelrinde kullanabildiği bi antibiyotik verdi..Pek içime sinmese de kullanıyorum…

Bi de ateşten midir nedendir bilmiyorum ama dişetlerim de beyaz yaralar çıktı ki yemek yemek eziyete dönüştü bu yaralarla…Dişsiz nineler gibi sadece süt ve su içebiliyor bi de ılık çorba yiyebiliyorum…Resmen yemek yerken hüngür hüngür ağlayasım geliyo yani o derece berbat yanıyor ağzım…Gargara kullanıyoruz ona da ama bi faydasını göremedik dahaL


Bu hastalık olayı bize iki yönden ders olmuş oluyor efendim..

1. Sen sağlıkta afiyette olduğuna şükretmeyip de aynalara bakıp bakıp ‘ay oram çıktı buram şişti yarım dünya gibi oldum bu iştahla gidersem yakında yuvarlancam’ diyip diyip durursan, tartıya her çıktığında Allah’ım nolur fazla çıkmasın kilom diye dua edersen böyle yemeden içmeden kesilir 4 günde 2 kilo verir oturur ağlarsın haline :(

2. Henüz doğumöncesi iznine 10 gün varken ‘artık öğrenci görmek istemiyorum okula gitmek istemiyorum psikolocim bozuk’ ayaklarına yatıp doktordan yok yere rapor alırsan Allah da seni böyle yatak döşşek yatırır sağlığım yerinde olsaydı da okula gitseydim diye düşündürür...


Neyse efendim böyle hastalıkla geçip dururken günler azcık da bebek hazırlıklarını tamamlıyoruz…Haftasonu henüz sağlıklı bir bayanken ben, annem ve kocişle gidip mobilya işini hallettik nihayet..Mart sonu gibi teslim etçeklermiş..Bu arada yaklaşık 3-4 aydır bi mobilya arayışı içinde olduğumuzdan dolayı bütün modellerden bi tiksinti gelmek üzere bana…Kız bebek mobilyası diyince ilk gösterilen perikızı modeli mesela…Her mağazada bulunuyo bundan…Bi de hem kız hem erkeğe kuzu modeli..Göre gore sıkıldım yani ve anladım ki bişey alırken öyle suyunu öıkaracak şekilde de gezmemek gerekiyor…

Bu arada tekstiller için de Kadıköy’de bir atölyeyle görüştüm..Huysuz’un bloğunu takip edenler bilir Sezin Hanımla..Gerçekten hem kendisi çok tatlı hem de yaptığı işler..Bikaç model beğendik bir ara gidip kesinleştiricez bakalım..

Şimdilik bizden haberler böyle…Günün yüzde seksenini uyuyarak geçiriyorum maalesef..Ve gözler gene kaymaya başladı..Bu hafta da böyle olsun bakalım..Allah kimseyi sağlığından mahrum bırakmasın…
Sağlıcakla ve afiyetle kalın..