Yazmalı artık...

Kaybolduk...

Açtık arayı epey günlükle..

Ama iyiyiz..

Hayat akıp giderken ve bir minik büyüyüp dururken başucumuzda buralar da boş kalmasın..Vakit bugündür..Annenin mecburi 'notlandırma!' işleri bitmiş,Pazar günkü veli toplantısına hazır,evdeki yeni düzen daha da oturmuş ve bayram rehavetiyle bayram sonrası işe dönüş stresini de atmışken Ece kızın günlüğüne de el atıp öyle koysun kafayı yastığa...




Arayı açınca toparlamak zor ouyor buralarda ya, biz sondan başlayalım.. Bayramdan...Ece kız ilk Kurban bayramı gibi ikincisini de İstanbul'da,ama teyze evinde annannelerle dayılarla geçirdi -ne mutlu tabii ki-..Baba Ankaradaydı babanne ve dedeyi getirmek için (nöbet değişimi), onu aradı birazcık,artık özlemini de belli ediyor,uykulardan uyanınca ilk onu sordu ama mutluydu genelde..



Aslıcıkla bol vakit geçirdi,bol taklitle şempanzeliğe soyunup koltuk sehpa üstlerinde gezinmeyi,kaydıraktan onun gibi yüzüstü kaymayı,merdivenleri bırakıp kaydırağa kaydırak kısmından çıkmayı,doktorculuk oynayıp hastanın göğsünü dinlemeyi, 'piş piş piş' diye diye (oyuncak) ocakta mamalar pişirmeyi öğrendi ablasından;) Eh ablasının durumu biraz 'bir minik cadıya katlanmak'tan ibaret şimdilik ama olsun o bekliyor Ece'nin büyümesini...Diyalogları pek komik,tiyatro gibiler biraraya gelince,otur seyret..Genelde oyuna oturduklarında Ece'den şöyle bir bağırtı kopuyor:

Ece:'aaaaaaaaa menimmm oooooooo'
Aslı:Ece,ablam bak ben sana bu küçük bebeği vermiştim ya ama..
Ece:I-ıııhhh menimm ooo..
Aslı:Tamam al hepsi senin olsun,o da bu da,ben fakir olayım zaten..??..:P
Ece:hı?
Aslı:Al senin olsun dedim ben fakir olayım
Ece:hı?
Aslı:Ya sen beni anlamıyomusun,duymuyomusun,neden hı hı diye sorup duruyosun,bana bak yüzüme bak,iyi dinle..
Ece:hı?

ve sabrı taşıp mekanı terkeden Aslı..:)))

Tabii ki Ece henüz paylaşmayı bilmeyecek kadar ve Aslı da yürüyebilen,bazı şeyleri söyleyebilen ve neredeyse onun boyutlarına yakın bir varlığın söylediği herşeyi anlayamayabileceğini bilemeyecek kadar küçük,ama bu diyaloglar da pek zevkli,özletecek cinsten..

....



19 aylık artık cimcime..Kızsal oyuncaklar şu ara en büyük zevki..Bebekler,mutfak eşyaları,ütüsü elinden düşürmedikleri..Bazen kendi kendine dalıyo oyuna,bebeğine bişeyler anlatıyo,yanına oturtup masal okuyo dönmeyen diliyle ve komik mimikleriyle...Olayları anlatıyor sadece 'anne böyle böyle böyleeeeee' kelimelerini kullanarak bazen..Hareketler dili oluyor..Şekilden şekile giriyor,oturuyor,kalkıyor,eller oraya buraya gidiyor anlatabilmek için..Bazen adını bildiği nesneleri bile söylemeyip hareketleriyle anlatmaya çalışıyor..Bu aya has bir özellik heralde..



Minik Herkül,en kaldıramayacağı şeyleri bile kaldırmaya çalışıp en kötü ihtimalle sürükleyerek o odadan o odaya taşıyor..Kendi sandalyeleri evin içinde seyehate çıkıyolar resmen, o nerede onlar orada,çanta gibi taşıyor onları..Canımıniçi diye sevdiğimde onu, 'iççiii' diye seviyor beni yanaklarımı sıka sıka..Nasılsın diye sorunca 'iyiii' diyor bugünlerde..Nerdesin deyip çağırdığımda 'anne gelldimmm' diye bağırıyo olduğu yerden..



Şikayet etmek ayıp mı bilmem ama azıcık fazlaca yapış yapış geziyoruz bu ay..Yanından ayrılırsam kıyamet kopuyor..Bi elimle soru,plan vs. hazırlayıp bir elimle Ece'yle bebek giydirmek,kule yapmak konularında günbegün aşıyorum kendimi..Hatta emzirirken yazılı okuyabilmek gibi bir kabiliyetim de var bugün itibariyle:P E bazen bunalan anne kızına patlayıp ağlatabiliyor da tabi bu durumda,bebekli hayatın gerçeği!!

Nasıl post post yazasım var başka konularda, yazmamışım ya günlerdir..Minik bir oyun grubumuz var mesela bir aydır devam ettiğimiz,tam bir ay önce yazıp resim koymaya üşendiğim için yayınlayamadığım 18.ay geleneksel:) Ya-pa ziyareti ile ilgili bir yazım var bekleyen,yine doğal beslenme ve doğal temzliğe kafayı takmışlığımla ilgili yazacaklarım var,bu konuda bir mutluluğum var 20 Aralıkta Kartala Ekolojik pazar açılacağı için....

Ama uyku da var..Sabah ilk saat dersi de var..

Şİmdilik kalsınlar kursağımda:))

SEvgiler bizden...