Ankara'da bir Temmuz...

İstanbul'da gözlerini kapatıp,Ankara'da açtı Ece kız..Abba'sını Aslı'sını görmenin heyecanıyla gece bire kadar uyumadı..Ertesi gün yine abbasının peşinde koşmanın aşkına yürümeye başladı..Oturduğu yerden,tutunmadan ayağa kalkıp birden yürüyüverdi..Abbasıyla oyunlar oynadı,bazen sevdi bazen kızdı:)Bisiklet kavgası yapıp bacak kadar boyuyla kızgınlık naraları attı Aslı'ya..Abbasıyla yarışa annanne eli değmiş mamaları yedi..Gündüzleri balkon sefası,akşamları park bahçe sefası yaptı..Dedelerle,annanne,babanneyle,kuzenlerle koca bir ay geçirdi..Herkesin adını öğrendi,bir bir söyledi..Pazar günü yine uyuyarak İstanbul'a geri geldi..Adlii (Aslı),Cucuu (Burcu),teydee (teyze),ammaa(amca),Emmoo (dayısı) diye diye arıyo evin içinde şimdi..Bu kadar kalabalık bir aydan sonra ev ona da anneye de pek sessiz geldi..

Ama en önemlisi dayısnı evlendirdi Ece kız geçen hafta..Hayatının ilk düğününe katıldı..Kalabalığa şaşırsa da müziğe bikaç popo sallayıp alkışlara iştirak etti..Düğünün yarısından sonra uyku bastırıp biraz huysuzlansa da geçen sene nişanında yaptığı gibi huzursuz etmedi anneyi..Yine poz vermeden fotoğraflarını çektirip babannenin kucağında uyuyakaldı..





Bugün tam onbeş aylık oldu miniğim..Onbeş aylık,artık bebeklikten çıkmış ama annesi için hala dün doğmuş kadar bebek,evin içinde pıtır pıtır dolaşan,arada bi de gelip annesini yoklayıp bi de öpüp geri giden,her yaptığımızı yapmaya her söylediğimizi söylemeye çalışan meraklı mı meraklı bir bücür o artık..Yazmalı anne bu ayki hallerini de bir yazıda..Ama önce tozdan ve dökütten üzerine yıkılmadan şu evine bi el atmalı..

Sevgiler bizden herkese..